Игор Анѓелков со роман посветен на урбано Скопје

Ако го сакавте она меко, кротко, непретенциозно раскажување со речиси филмска монтажа на одлично испланираните раскажувачки секвенци, ако ја сакавте онаа благост со која авторот сигурно ве „управува“, ревносно хранејќи ви ја илузијата дека „воланот“ е во ваши раце, ако ви се допаѓаше книжевната тура низ секојдневието со задолжителната посета на несекојдневното, ако ги помните „Кротки приказни“ и „Крај-пат“ – тогаш „Фото синтеза“ е одлично „место“ за утврдување на совладаната книжевна материја различно од претходните објави на Анѓелков, толку колку што треба за да знаете дека е нешто сосем ново, но и исто, толку колку што треба за да знаете дека сепак е негово и само негово. „Раката“ ќе му ја препознаете веднаш, но не дозволувајте си да го претпоставите и „ракавот“ пред убаво да видите/да прочитате!
Она што е поразлично овојпат е тоа што главниот лик Панк своето бегство од себе, од пријателите, од средината и општеството што го притискаат ќе го стори заминувајќи за Будимпешта. Така што, иако во претходните две книги се наведуваше дека бегството од себе е речиси невозможно, бидејќи од себе не можеш да избегаш, овојпат се обидувам на малку поинаков начин да си играм со тоа што го носат главните ликови на моите приказни. Игор Анѓелков, писател.

​Ова ќе го запише писателката Оливера Ќорвезироска во рецензијата за „Фото синтеза“, вториот роман на Игор Анѓелков, кој доаѓа по тригодишна пауза од одлично прифатениот кај публиката „Крај – пат“.

Авторот за „Фото синтеза“ вели дека е логично надоврзување на неговите претходни две книги во кои доминираат урбани приказни кои што се случуваат во последниве петнаесетина години во Скопје, приказни од тротоарот и стории кои стилски, бидејќи ги пишува ист човек, имаат заедничка нишка.

Во третата книга најдиректно, најнежно и најсурово, како и да сакате, дефинитивно дејствието се случува во овој град. Ова е мој роман посвета на Скопје, и во многу од локациите и во ликовите кои што се во книгата, луѓето што искрено го љубат, вистинските скопјани ќе се препознаат во нив.

Игор Анѓелков, писател.
„Но, она што е поразлично овојпат е тоа што главниот лик Панк своето бегство од себе, од пријателите, од средината и општеството што го притискаат ќе го стори заминувајќи за Будимпешта. Така што, иако во претходните две книги се наведуваше дека бегството од себе е речиси невозможно, бидејќи од себе не можеш да избегаш, овојпат се обидувам на малку поинаков начин да си играм со тоа што го носат главните ликови на моите приказни.“

Анѓелков потенцира дека неговата врска со Скопје е несомнена и долговечна. Тука се родил, тука останал да живее и згора на тоа да ги сноси последиците од таквата одлука. Градот за него е голема инспирација, но дополнува дека досега во книжевниот опус не бил толку храбар да напише оти средината во која што ги сместил своите ликови е токму Скопје. Вели дека на тој начин можеби сакал да им даде една космополитска димензија на своите приказни, односно читателите да ги натера да помислат дека она за кое што тој пишува може да се случи на било која точка од земјината топка, во кој било друг град или урбана структура.

„Во третата книга најдиректно, најнежно и најсурово, како и да сакате, дефинитивно дејствието се случува во овој град. Ова е мој роман посвета на Скопје, и во многу од локациите и во ликовите кои што се во книгата, луѓето што искрено го љубат, вистинските скопјани ќе се препознаат во нив.“

Роден 1974 година, Игор Анѓелков дипломирал на Интердисциплинарните студии по новинарство, а магистрирал на тема „Медиуми и комуникации“ на Правниот факултет при Универзитетот „Св. Кирил и Методиј“ во Скопје.

Активно е присутен во периодиката со низа критички осврти и рецензии од областа на книжевноста, музиката и филмот, а долго време беше дел и од екипите на скопските радија „Канал 103“ и „Равел“. Цела една декада е уредник на популарната едиција "ПРОаЗА", а исто толку години е автор и уредник на филмскиот магазин "Филмополис" на телевизија Телма.